ခ်စ္ေသာသားေလး …ရဲ၀ဏၰ
သားတို႔အရြယ္ လူငယ္ေလးေတြကို လိမ္မာယဥ္ေက်း အသိပညာတိုးတက္ေစဖို႔ လူႀကီးသူမ၊ ဆရာ၊ ဆရာမေတြက ပုံျပင္ေလးေတြ၊ ဆုံးမစာေလးေတြကို ေျပာျပၿပီး သားတို႔ရဲ႕ ႏုနယ္လွတဲ့ ႏွလုံးသာေလးကို ၾကည္လင္သန္႔ရွင္းေစတယ္ ဆိုတာ သားေလးကို ေဖေဖ ရွင္းျပထားတာမို႔ သားေလး နားလည္ခံယူတတ္ေနၿပီေနာ္။ သားေလးေရ … ေဖေဖတို႔ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ေက်ာင္းမွာ ျပည္သူ႕နီတိဆိုတာ သင္ရတယ္… သားရဲ႕။ ေဖေဖတို႔တစ္ေတြ ျပည္သူ႕နီတိ စာသင္ခ်ိန္ေရာက္ရင္ သိပ္ေပ်ာ္ခဲ့တာပဲ။ အဲ့သည္တုန္းက ေဖေဖတို႔ကို ျပည္သူ႕နီတိ သင္ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာမက ေလာကသာရပ်ိဳ႕ကို အလြတ္ရတယ္။ ဆရာမ ရြတ္ျပတိုင္ေပးတာကို ေဖေဖတို႔က လိုက္ဆို၊ ေနာက္ေတာ့ အလြတ္ရသြားေတာ့တာေပါ့။ ပ်ိဳ႕တစ္ပုိဒ္ျခင္းကို အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ျပရွင္းျပ၊ ဥပမာေလးေတြ ေပးေပးၿပီး ေျပာျပတာဆိုေတာ့ မွတ္သားရ လြယ္တာေပါ့ သားရယ္။
ပ်ဳိ႕ဆိုတာဘာလဲဆိုတာ သားကို ရွင္းျပရဦးမယ္။ ပ်ိဳ႕ဆိုတာ ကဗ်ာ၊ လကၤာေတြ အမ်ားႀကီးထဲက ကဗ်ာပုံသဏၭန္ တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ေလးလုံးစပ္ လကၤာရွည္ႀကီးေပါ့။ ပိုဒ္ေရအမ်ားႀကီး ပါတာေပါ့ကြယ္။ အဲ့သည္ ေလာကသာရ ပ်ိဳ႕ကို ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၈၄၂ ခုႏွစ္မွာ ကန္ေတာ္မင္းေက်ာင္း ဆရာေတာ္က ေရးသားခဲ့တာေလ။ အခု ၁၃၇၃ ခုႏွစ္ဆိုေတာ့ ၅၃၁ ႏွစ္ေတာင္ ၾကာခဲ့ၿပီေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သားရယ္ အခုခ်ိန္ထိ လူသားေတြ လိုက္နာက်င့္သုံးရမယ့္ ဆုံးမစကားေတြက မျပယ္ေသးပါဘူး။ ေနာင္လည္း အရွည္တည္တန္႔ ေနဦးမွာပါပဲ။
သားေလး ရဲ၀ဏၰေရ … ကန္ေတာ္မင္းေက်ာင္း ဆရာေတာ္ဆိုတာ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ေမြးရာဇာတိ ရြာကေလးျဖစ္တဲ့ ကန္ေတာ္ရြာအနီးက ဘုရင္(မင္း) ေဆာက္လွဴထားတဲ့ ေက်ာင္းမွာ ဆရာေတာ္ သီတင္သုံးခဲ့တာကို အစြဲျပဳၿပီး ေခၚခဲ့တာေလ။ ကန္ေတာ္ရြာက ျမင္းမူၿမိဳ႕နယ္ထဲမွာ ရွိတယ္။ စစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသႀကီးထဲက ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕ေပါ့။ စစ္ကိုင္းတိုင္းဆိုတာ သားသင္ရတဲ့ ပထ၀ီ၀င္ထဲက ေျမပုံထဲမွာ အႀကီးဆုံးတိုင္းႀကီးေပါ့ သားရယ္။
သားေရ … အဲ့သည္ ကန္ေတာ္မင္းေက်ာင္း ဆရာေတာ္ႀကီးေရးတဲ့ ေလာကသာရပ်ိဳ႕မွာ အမ်ိဳး ၄ ပါးကို ဆုံးမတဲ့စကားေတြ ပါ၀င္တယ္။ အမ်ိဳး ၄ ပါးဆိုတာကို သားသိမယ္ မထင္ဘူး။ ေဖေဖရွင္းျပမယ္။ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္ကို ခတၱိယ၊ ပုဏၰားေတြကို ျဗဟၼဏ၊ ကုန္သည္ေတြကို ေ၀ႆ၊ ျပည္သူေတြကို သုဒၵလို႔ ေခၚတယ္။ အဲ့သည္ ပ်ိဳ႕ႀကီးမွာ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ မင္းကို ဆုံးမတဲ့စကား၊ ပုဏၰားကို ဆုံးမတဲ့ စကားေတြကိုပါ ထည့္သြင္း ေရးဖြဲ႕ထားတာေၾကာင့္ ပိုၿပီးထင္ရွားခဲ့တာေပါ့။ ပုဏၰားက ဘယ္လုိ ပါလာတာလဲလို႔ သားကေမးဦးမယ္။ ပုဏၰားဆိုတာက ပုေရာဟိတ္ေတြကို ေခၚတာ။ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ မင္းကို အႀကံဥာဏ္ေတြ ေပးရတဲ့သူ။ တနည္းေျပာရရင္ မင္းဆရာ ဆိုပါေတာ့ကြယ္။ ေရွးေခတ္ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြက တိုင္းသူျပည္သားတင္ မကဘူး။ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့မင္း၊ မင္းဆရာေတြကိုေတာင္ ဆုံးမစကားေတြ ေျပာခဲ့တယ္။ မင္းေတြ၊ မင္းဆရာေတြကလည္း ဆရာေတာ္ႀကီးေတြရဲ႕ ဆုံးမစကားကို လိုက္နာၾကတယ္။ မျငင္းပယ္၀ံ့ဘူး။ ဘာသာတရား ကိုင္းရႈိင္းမႈနဲ႕ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြရဲ႕ သမာဓိ၊ သိကၡာ၊ ပညာဂုဏ္တို႔ကို ေလးစား ၾကည္ညိဳတာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
သားေလး ရဲ၀ဏၰေရ… ေလာကရဲ႕ အႏွစ္သာရေတြကို ပ်ိဳ႕လကၤာအျဖစ္ ေရးဖြဲ႕ထားတာမို႔ ေလာကသာရပ်ိဳ႕လို႔ ေခၚတာ။ ပ်ိဳ႕လကၤာႀကီးရဲ႕ ပထမပိုင္းထဲက ပုဒ္ရင္း ၆ ကို ေဖေဖ ရြတ္ျပမယ္ေနာ္။ သားေလး ေသေသခ်ာခ်ာနားေထာင္။
ပညာမ်က္စိ၊ ျမင္မရွိ၍
မသိတရား၊ အယူမွားလွ်က္
စီးပြားမေမွ်ာ္၊ က်ိဳးမေပၚသား
သူေတာ္မဟုတ္၊ ယုတ္သည့္စ႐ိုက္
လူသူမိုက္ကို၊ မႀကိဳက္မခ်စ္
ရန္သူစစ္သို႔၊ မႏွစ္သက္ဘဲ
ေ၀းခြာရွဲ၍
အၿမဲခြာရွင္း ဖဲၾကဥ္မင္း။ ။
ပညာဆိုတာဘာလဲ…ခြဲျခားသိျမင္ႏိုင္တဲ့ အရာလို႔ ေဖေဖ သားကို “ပညာရဲ႕၀တ္႐ုံ” မွာ ရွင္းျပခဲ့ၿပီးၿပီ။ အရာရာအားလုံးကို ျမင္ႏိုင္စြမ္းတဲ့ မ်က္စိရဲ႕ အရည္အခ်င္းကို ပညာနဲ႕ ထပ္တူျပဳၿပီး ပညာမ်က္စိလို႔ ဆရာေတာ္က ႐ူပကအလကၤာကို သုံးျပခဲ့တယ္။ ပညာမဲ့ရင္ အေတြးအေခၚ အယူအဆေတြ မွားမယ္။ စီးပြားရွာရာမွာ ႏုံခ်ာညံ့ဖ်င္းမယ္။ သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြ ပေပ်ာက္မယ္။ ယုတ္ညံ့တဲ့ အေတြးစ႐ိုက္ေတြ ေရာက္လာမယ္လို႔ ဆိုလိုတာပဲ။ အဲ့သည္လို ပညာမဲ့သူေတြကို ရန္သူလို သေဘာထားၿပီး အျမဲတမ္း ေ၀းသထက္ ေ၀းေအာင္ ေရွာင္ၾကဥ္ရမွာေပါ့။
ကဲ ေရွးစာဆိုႀကီးျဖစ္တဲ့ ကန္ေတာ္မင္းေက်ာင္း ဆရာေတာ္ရဲ႕ ပ်ိဳ႕လကၤာက ဘယ္ေလာက္ ရွင္းလင္းျပတ္သားၿပီး ေလာကလူ႕ရြာအတြက္ ဘယ္လိုအက်ိဳးရွိတယ္ ဆိုတာကို သားေလးသိၿပီေနာ္။ ဒါဆိုရင္ ေလာကသာရပ်ိဳ႕ႀကီးကို သားေလး ဆုံးခန္းတိုင္ေအာင္ဖတ္။ အပိုဒ္တိုင္းရဲ႕ အဆုံးခ်ျဖစ္တဲ့
ေကာင္းေတႏွလုံး ယဥ္ေစမင္း။
အၿမဲခြာရွင္း ဖဲၾကဥ္မင္း။
မ်က္မာန္မျပင္း ေကာင္းေစမင္း။
ပညာထိန္း၍ မိန္းေစမင္း။
ဆည္းပူးသိျမင္ က်ယ္ေစမင္း။ စတဲ့ တုိက္တြန္းဆုံးမ စကားေလးေတြကို အၿမဲအမွတ္ရ က်င့္ၾကံ ႀကိဳးစားရမွာေပါ့။ သည္အခါမွာ သားေလးရဲ႕ ခႏၶာ၊ ႏွလုံးအိမ္ ေနရာအားလုံးမွာ ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ဆုံးမစကားေတြ ေရာက္ရွိသြားလိမ့္မယ္လို႔ ေဖေဖယုံတယ္။
ေကာင္းက်ိဳးကိုယ္၌ တည္ေစမင္းလို႔ ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ အလကၤာနဲ႕ သားအတြက္ ေဖေဖဆုေတာင္း ေပးလိုက္တယ္။
တတ္သိလိမၼာ ယဥ္ေက်းၿပီး ေလာကရဲ႕ အႏွစ္သာရေတြကို ခံစားရယူႏိုင္ပါေစ။
သားရဲ႕ ခ်စ္ေသာ ေဖေဖ
ရဲသွ်မ္း
စာၫႊန္း။ သုခမွတ္စု၊ ျမန္မာ့႐ိုးရာဆုံးမစာ(ေဒၚႏုၾကည္/မဟာ၀ိဇၨာ)
ရဲသွ်မ္း
မ်က္႐ႈအြန္လိုင္းမဂၢဇင္း
No comments:
Post a Comment