'' ျမင္းမိုရ္ေတာင္ထိပ္မွ စီးဆင္းလာေသာ စမ္းေခ်ာင္းကေလး ''

'' ေမေမ ေမေမ ကမၻာမီးေလာင္သားေကာင္ခ်နင္းဆိုတာကို သားတို႔ဆရာမကရွင္းျပတယ္...။ ကမၻာႀကီးသာ မီးေလာင္ခဲ့ရင္ ေမေမလည္းသားကို ခ်နင္းလိုက္မွာလား...ဟင္''
ကြၽန္ေတာ့္အခန္းန႔ဲကပ္လ်က္အခန္းက (၂)တန္းေက်ာင္းသားေလး ေမာင္ဇြဲထက္သန္ရဲ႕ သူ႔အေမကို ေမးတဲ့ ေမးခြန္းကို ကြၽန္ေတာ္ၾကားလိုက္ေတာ့ ၾကက္သီးေမြးညႇင္းထေလာက္ေအာင္ကို ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ေမာင္ဇြဲထက္သန္ႏွယ္ ေတြးမွေတြးတက္ပေလလို႔ အ့ံၾသစိတ္လည္းျဖစ္သြားတာေပါ့...။ ကေလးက စကား တတ္တာ ဥာဏ္ရည္ထက္ျမက္တာဟာ သူ႕အေဖ ေက်ာ္သူထက္နဲ႔တူလို႔သာပဲ ျဖစ္ရမယ္။ ေက်ာ္သူထက္ကဘူတာႀကီးကုန္တင္/ကုန္ခ်မွာခ်ိန္မွတ္စာေရး။

(၁ဝ)တန္းေအာင္ၿပီးသား၊ေက်ာင္းဆက္မတက္ဘဲအလုပ္ထဲေရာက္လာၿပီးအလုပ္ခြင္ကေနစာေရးရာထူးေရာက္လာတာေလ။

 လူ(၁ဝဝ)ေျဖလို႔ (၅)ေယာက္ မေအာင္တဲ့ အလုပ္ခြင္စာေမးပြဲကိုတစ္ႀကိမ္ထဲနဲ႔ ေအာင္ၿပီးသင္တန္းပါသြားတာလို႔ ၾကားဖူးတယ္။ဒီေတာ့ေက်ာ္သူထက္ ဥာဏ္ရည္ကအနိမ့္စားေတာ့မဟုတ္ဘူးလို႔ ေတြးမိတာေပါ့..။ေက်ာ္သူထက္ရဲ႕မေဟသီ၊ ေမာင္ဇြဲထက္သန္ရဲ႕မိခင္ ခင္ခင္ဦးက်ေတာ့ ခေကြးနဲ႔သေဝထိုးက ရန္ျဖစ္ထား လို႔ ဟိုဖက္သည္ဖက္ လွည့္ေနၾကတာလား၊ ကႀကီးနဲ႔ယပက္လက္ကလည္း အဲသည္လိုပဲဆိုတဲ့ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ ေမးခြးန္းမ်ိဳးက်ေတာ့သူကရွာရွာေဖြေဖြတတ္ေနျပန္ေရာ။

'' ကိုထက္ ခ်က္ဆို ႏွစ္ခြက္နဲ႔မူးတယ္ ဆိုတဲ့ စကားပံုၾကားဖူးလား''

တစ္ခါက ခင္ခင္ဦး သူ႔ေယာက်္ားကိုေမးတဲ့ စကားပံုကိုကြၽန္ေတာ္အေျပးအလႊားစဥ္းစားေနမိတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို စာေရးဆရာလို႔သတ္မွတ္ထားတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႔ မွတ္ဥာဏ္ထဲမွာမရွိတဲ့ စကားပံုပါပဲ။အမ်ိဳးမ်ိဳး စဥ္းစားေပမယ့္ သည္စကားပုံကို မၾကားဖူးဘူးျဖစ္ေနပါတယ္။ဒါနဲ႔ပဲ ေက်ာ္သူထက္ဆီက ၾကားရမယ့္ အေျဖကိုပဲ နားစြင့္ေနမိတာေပါ့။

'' ဟာ..ခင္ဦးတို႔ကေတာ့ ေသာက္တလြဲလုပ္ၿပီ ခ်က္ဆို နားခြက္ကမီးေတာက္ၿပီးသား လို႔ပဲၾကားဖူး ပါတယ္။ ဘယ္ႏွယ့္ ခ်က္အရက္ကပါလာရတာတုန္း။နင္လုပ္တာနဲ႔ ျမန္မာစကားပံုေတြ ပ်က္ေတာ့မယ္။''

ေက်ာ္သူထက္ အေျဖၾကားေတာ့မွ ကြၽန္ေတာ္လည္း သည္ဖက္အခန္းကေနခြက္ထိုးခြက္လန္ ရယ္ေနမိတယ္။

'' သိဘူးေလ...ခ်က္လည္းပါတယ္..ႏွစ္ခြက္လည္းပါတယ္ဆိုေတာ့ ခင္ဦးေျပာတာမွားလို႔လား။''

ခင္ခင္ဦးေတြးတာလည္း ဟုတ္သားဟ လို႔ ကြၽန္ေတာ္ကေကာက္ခ်က္ခ်မိေသးတယ္။

'' ကိုထက္ေနာ္ သားကအတန္းႀကီးလာၿပီ စာေလးဘာေလးသင္ေပးပါအံုး။ဂ်ဴတီနားတဲ့ရက္လည္း အိမ္မကပ္။ ဘိလိယက္ခံုမွာပဲ တစ္ေနကုန္ေနတာ...က်ဴရွင္ထားဖို႔က်ေတာ့ ခင္ဦးတို႔မွာသမီးငယ္ေလးပါဒီႏွစ္ေက်ာင္းထားရၿပီဆုိေတာ့ မတတ္ႏိုင္ဘူး။''

'' ဟာကြာ... တစ္ခါလာလည္း ဘိလိယက္ထိုးတာပဲခလုပ္တိုက္ေန...မသင္ႏိုင္ဘူးကြာ။ ဒီေကာင္ စာလုိက္ႏိုင္ေနတယ္မဟုတ္လား။မလိုက္ႏိုင္ရင္လဲ က်ဴရွင္ပို႔လိုက္။ က်ဴရွင္ခမရွိလည္း မင္းကိုယ္တိုင္သာသင္ေပေတာ့..အရင္ကလည္း မင္းပဲသင္ေနတာ ခုမွေရးႀကီးခြင္က်ယ္လုပ္ၿပီး..ကဲေတာ္ၿပီ..ေတာ္ၿပီ နားညည္းတယ္ ဘိလိယက္ခံုပဲသြားေတာ့မယ္။''

ထင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ ေက်ာ္သူထက္ေတာ့ သူ႕ရဲ႕မူပိုင္အတိုင္းေပါ့ေပါ့ပါးပါးပဲေတြး၊ ေန၊ က်င့္ႀကံသြားေတာ့ တာပဲေလ။ (၁ဝ)တန္းေအာင္အဆင့္ပညာအရည္အခ်င္းေလးက လူ႐ိုေသရွင္႐ိုေသရွိေပမယ့္ သားကိုစာသင္ ေပးဖို႔က်ေတာ့ထြန္႔ထြန္႔လူး ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ကြာတယ္...ခင္ခင္ဦးနဲ႔ေက်ာ္သူထက္တို႔ သားေလးဇြဲထက္သန္ရဲ႕ပညာေရး၊အနာဂတ္ခရီးဆံုးဆီ သြားဖို႔အတြက္ ထားတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြက ကြာဟလြန္း တယ္လို႔သံုးသပ္ရလိမ့္မယ္ထင္တယ္။

“သားေလး...ေမေမကစာမတတ္လို႔...သားအေဖလိုတတ္ရင္အတန္းထဲမွာ သား ပထမအၿမဲရေန ေအာင္ ေမေမကသင္ေပးမွာ... က်ဴရွင္လဲေမေမမထားႏိုင္တာ သားသိတယ္ေနာ္။ သားေလးစာက်က္ေနရင္ အတန္းထဲမွာအေတာ္ဆံုးဆိုတဲ့အထဲ သားပါကိုပါရလိမ့္မယ္လို႔ ေမေမယံုတယ္။အခုသားကအတန္းႀကီးလာ ၿပီ။ သားကိုေမေမ မသင္တတ္ေတာ့ဘူး။ အငယ္ေလးကိုပဲေမေမသင္ႏိုင္တယ္။ ''

'' သားသိပါတယ္ေမေမ ပညာမရွိ သူ၏ဝန္ထမ္းတဲ့။ သားကိုေမေမဝယ္ေပးထားတဲ့အလိမၼာ မဂၢဇင္းထဲမွာ သားဖတ္ဖူးပါတယ္။''

သားအမိႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ စကားသံေတြက တကယ့္ကိုခ်ိဳၿမိန္ၾကည္ႏူးဖြယ္ေတြပါပဲ..။သတိထားမိတာက ဇြဲထက္သန္ရဲ႕နာမည္နဲ႔လိုက္ေအာင္ ဇြဲရွိတာ။ သိခ်င္စိတ္တတ္ခ်င္တဲ့စိတ္ ထက္သန္တာကိုပါ။

x x x x x

ခင္ခင္ဦးက အတနး္ပညာမရွိ႐ံုတင္မဟုတ္၊ တကယ့္ကို ဖတ္တတ္႐ံုေလးပဲတတ္တယ္၊မေရးတတ္ဘူး။ သမီးမိန္းခေလးပဲ ဘာစာတတ္စရာလိုလဲ ဆိုတဲ့အေတြးအေခၚေအာက္မွာႀကီးျပင္းလာတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္မိဘေတြရဲ႕ ဆင္းရဲမြဲေတ က်ပ္တည္းမႈေအာက္မွာႀကီးျပင္းလာတာလား။ ငယ္စဥ္ကေလးဘဝကိုဘယ္လို ျဖတ္သန္းခဲ့ရသလဲစတဲ့အတိတ္အေၾကာင္းေတြကို ကြၽန္ေတာ္စပ္စပ္စုစုမလုပ္ခဲ့ဘူးေပမယ့္
ပတ္ဝန္းက်င္အေျပာ၊ တစ္ခါတစ္ရံ ခင္ခင္ဦးကိုယ္တိုင္ အေျပာေတြေၾကာင့္သူ႕ဘဝေတြကို သိခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။

'' ေလးေလး...သမီးသိတတ္ခ်ိန္မွာ အေဖ့ကိုမေတြ႕ေတာ့ဘူး...။အေဖာ္ေတြနဲ႔ဖားကန္႔ကို ေက်ာက္တူးဖို႔သြားတာ ျပန္မလာေတာ့တာလို႔အေမေျပာျပတာပဲ။ သမီးက နံပါတ္(၃) အစ္ကို(၂)ေယာက္ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိေသးတာေလ...။ ဒီေတာ့အေမ့မွာ ဒုကၡေတြေဝလို႔...။ဒါန႔ဲသမီးပဲအေမ့ကို ကူရတာ။ သမီးေက်ာင္းမတက္လိုက္ရဘူး။ အစ္ကိုေတြလဲေက်ာင္းတက္ရတယ္မရွိပါဘူး။ ဘူတာသြားၿပီးကုန္ ထမ္းေနရတာ။အေမ့ကိုေစ်းေရာင္းကူ၊ အေမအဝတ္ေလွ်ာ္တဲ့ေနရာလိုက္ၿပီး အဝတ္ေတြကူလွန္းေပးသမီး အလုပ္လုပ္ခဲ့ရတာ။''

ခင္ခင္ဦးက ႐ုပ္ကေလးနဲ႔ မလိုက္ဖက္ေအာင္ အလုပ္အစံုလုပ္ခဲ့ရတယ္ဆိုတာယံုမွားစရာ မရွိပါဘူူး။ ပညာေလးသင္ခဲ့ရ၊ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္တဲ့႐ုပ္ဝတၴဳေလးေတြဆင္ျမန္းခဲ့ရရင္ ခင္ခင္ဦးနားမွာ ေကာင္ေလးေတြဝိုင္းေနခဲ့လိမ့္မယ္ထင္တယ္။ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ေခတ္ေရစီးထဲ ေမ်ာပါသြားတဲ့ RVကေလးမေလးေတြ၊ အႏွိပ္ခန္းေရာက္ ကေလးမေလးေတြ၊ နယ္စပ္ေရာက္၊
ႏိုင္ငံျခားေရာက္သြားတဲ့ ကေလးမေလးေတြရဲ႕ဘဝမ်ိဳး ေရာက္မသြားတာကိုပဲကံေကာင္းတယ္လို႔ မွတ္ထင္ရမွာပဲ။

'' သမီးေလ... အဝတ္အစားလဲမမက္ဘူး၊ အလွအပလဲမမက္ဘူး၊ စာမသင္ခဲ့ရတာဘဲစိတ္မေကာင္း ျဖစ္တာ။ ဒါေၾကာင့္ သမီးရဲ႕သားသမီးေတြကိုပညာတတ္ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ကိုထက္အားကိုးလို႔လဲမရ...။
သမီးကေလးေတြက်ဴရွင္ထားႏိုင္ဖို႔ အလုပ္လုပ္ခ်င္တာ.. ကိုထက္ကေပးမလုပ္၊ခုအေနအထားလဲ လစာတစ္မ်ိဳးပဲ ရွိေတာ့တာေလးေလးရ။ တန္ဆာခနဲ႔အလုပ္သမားခေတြေစ်းတက္ေတာ့ အရင္လိုအစြန္းအထြက္ေလးေတြက မရေတာ့ဘူး။''

ေျပာသင့္လား မေျပာသင့္လားမေဝခြဲတတ္တဲ့ ခင္ခင္ဦးကိုကြၽန္ေတာ္ကနားလည္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ႐ိုးသားမႈ၊ ပြင့္လင္းမႈ၊ ကိုယ္က်င့္တရားမွတ္ေက်ာက္တင္ခံႏိုင္မႈတို႔ေၾကာင့္ ဆရာဦးကိုေလး ကဗ်ာထဲကလို လွံသြားေထာင္ ေထာင္ ဒါးေရာင္ေဖြးေဖြး ေျမြေပြးေခြေခြ ဆူးေလႀကဲႀကဲ...ဆိုတဲ့ ဘူတာႀကီးက်က္စားရာအကို(၂)ေယာက္နဲ႔ အေပါင္းအပါေတြၾကားကေန က်ာ္သူထက္က ရေအာင္ခိုးထုတ္သြားတာေနမွာလို႔ ကြၽန္ေတာ္ေတြးမိသြားတယ္။
'' ခင္ဦး...ေက်ာ္သူထက္က နင္နဲ႔မရခင္ကတည္းက ဘိလိယက္ခံု တစ္ေနကုန္ထိုင္တာပဲလား''

'' ဟုတ္တယ္ေလးေလး... သမီးက သူသမီးနဲ႔ရရင္ ဒါႀကီးျပတ္သြားမယ္ထင္တာ..မျပတ္ဘူး။ သားေလးရေတာ့ တစ္ခါေမွ်ာ္လင့္မိေသးတယ္။ သမီးေလးေမြးတဲ့အထိဒီအတိုင္းပဲ။ သားေလးေက်ာင္းကိစၥလည္း ဘာမွစိတ္မဝင္စားဘူး။သမီးသူ႔လိုစာတတ္ရင္ သမီးသားေလး အတန္းထဲမွာ နံပါတ္(၁)ဗိုလ္ျဖစ္ေနမွာေနာ္။''

'' အခုလဲ ဇြဲထက္သန္ေလးက ေတာ္တာပဲဟာ...နင္ကိုကေလာဘႀကီးေနတာ ေနမွာပါ။ကေလးဗီဇ ပါလာၿပီးသားပါ။ မပူနဲ႔ ညည္းသားေလး ျဖစ္ေျမာက္သြားမွာသိလား။မိဘကလမ္းေၾကာင္းေလးတည့္ေအာင္သာ ဂ႐ုစိုက္ေပး ''

ကြၽန္ေတာ့္စကားကို မ်က္လံုးကေလး ေပကလပ္ ေပကလပ္နဲ႔ နားေထာင္ေနတဲ့ခင္ခင္ဦးရဲ႕ စိတ္ထက္သန္ မႈကို ကြၽန္ေတာ္ေတြ႔ေနရတယ္။ ေက်ာ္သူထက္ကေတာ့ကြၽန္ေတာ့္ကို စာေရးဆရာတစ္ေယာက္အျဖစ္ တေလးတစားဆက္ဆံတာကလြဲလို႔ခင္ခင္ဦးေလာက္ တရင္းတႏွီးမရွိလွဘူး။

x x x x x

ခင္ခင္ဦးက စာမတတ္ေပမယ့္ သူ႔သားေလးဇြဲထက္သန္ကို ညစဥ္စာသင္ေပးတာကိုကြၽန္ေတာ့္အခန္း ဘက္က ၾကားေနရတယ္။ စာမတတ္သူက စာျပန္သင္တာကို
ကြၽန္ေတာ့္မွာ အံ့အားသင့္ ပေဟ႒ိေတြျဖစ္လို႔ ေနပါတယ္။သူဘယ္လိုနည္းပညာေတြနဲ႔ သင္တာတုန္း..။ ကိုယ္မတတ္ပဲနဲ႔ သင္လို႔ရသလား...။ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ဝင္စားမႈကို မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ ခင္ခင္ဦးကိုေမးရေတာ့တာေပါ့။
'' ညည္းသားေလးကို စာသင္ေပးေနတာ အဟုတ္ပဲ။ ဘာတဲ့ ျခေသၤ့သည္ၾကြက္ငယ္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ မသတ္ဘဲလႊတ္သနည္းဆိုေတာ့ နင့္သားေျဖတာကို မဟုတ္ဘူး ၾကြက္ကအႀကိမ္ႀကိမ္ေတာင္းပန္လို႔ဆိုၿပီး အမွားျပင္ေပးတာ ငါ့မွာအံ့ၾသေရာ...ေျပာစမ္းပါအံုး။ နင္ကစာမတတ္ဘူးလဲေျပာေသးတယ္။ စာလည္းသင္ တယ္။ ငါ့ကို မ်က္စိလည္ေအာင္၊ ဦးေႏွာက္စားေအာင္ လုပ္ေနတာလားဟ။''

ကြၽန္ေတာ့္ သိခ်င္စိတ္ကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔မေျဖဘဲ ခင္ခင္ဦးကရယ္ပဲေနတယ္။ သူမေျဖေလ ကြၽန္ေတာ့္မွာ သိခ်င္စိတ္မ်ားေလ ျဖစ္ေနေတာ့တာေပါ့။

 '' ေလးေလးရာ သမီးတကယ္စာမတတ္တာပါ။ မတတ္ဆို သင္မွမသင္ခဲ့ရတာကိုး...။ သားေလး ေက်ာင္းထားေတာ့ သမီး သားကိုေက်ာင္းပို႔တဲ့အခါ ႏွစ္ေယာက္စာထမင္းခ်ိဳင့္ထည့္ၿပီး ေက်ာင္းမွာတစ္ေနကုန္ ေစာင့္ေနတာ။ သားတို႔သင္တဲ့စာ ဆရာမကဖတ္ျပေတာ့ သမီးစိတ္ကလိုက္ဆိုတာေလ...။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ သားကိုစာက်က္ခိုင္း သားမွားေနရင္ ေထာက္ျပဆိုေတာ့ သမီးကို စာတတ္တယ္ထင္ေနၾကတာ... အခုဒီႏွစ္သားက ဒုတိယတန္း ေက်းညီေနာင္သင္ရတယ္။ သားတို႔ဆရာမကဖတ္ျပ သမီးကလိုက္မွတ္တာေပါ့..။ ညက်သားကို ခိုးသူတို႔ ေမြးထားတဲ့ေက်းသည္ ဘုရင္ႀကီးကိုျမင္လွ်င္ မည္သို႔ေျပာသနည္းဆိုတဲ့ေမးခြန္းကို ေမးတာေပါ့...။ သားမွားရင္ အေျဖမွန္ေျပာ... ဒီလုိပဲ သားကိုစာသင္တာေလ။''

 ခင္ခင္ဦးရွည္ရွည္ေဝးေဝး ရွင္းျပေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အံ့ၾသလို႔မဆံုးဘူး။ တကယ္ထိထိေရာက္ေရာက္ စာသင္ခဲ့ရရင္ တတ္လြယ္သိလြယ္ ျဖစ္မယ့္မိန္းခေလးလို႔ ကြၽန္ေတာ္တစ္ထစ္ခ် ယံုၾကည္ေနမိတယ္။

'' နင္က ျမန္မာစာတင္လားဟဲ့..အဂၤလိပ္စာ၊ သခ်ၤာေကာသင္တာပဲလား...။''

'' သခ်ၤာေတာ့္သမီးမသင္ပါဘူး...။ အေျဖစာအုပ္နဲ႔တိုက္ၿပီးစစ္လိုက္တာေပါ့။ အဂၤလိပ္စာကိုေတာ့ သမီးသင္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကည့္တယ္။ ဘယ္လိုမွကို မႀကံတတ္တာနဲ႔ လက္ေလွ်ာ့လိုက္တာ။ ဒါေတာင္ သမီးက ခပ္တည္တည္ပဲ စာက်က္ခိုင္းေတာ့တာ။ မမွားေစနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာဆို... မဟုတ္ေသးဘူး..အသံထြက္ကမွား ေနတယ္...ဘာညာလုပ္ရတာေပ့ါ ေလးေလးရာ။ ေနာက္ႏွစ္ဆုိ သမီးဘာမွ လုပ္တတ္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ က်ဴရွင္ထားျဖစ္ေအာင္ထားေပးရေတာ့မွာ။ ကိုထက္ က်ဴရွင္ခ မေပးရင္ သမီးအပ်ိဳတုန္းကအလုပ္ေတြျပန္လုပ္ၿပီးကေလးေတြပညာေရး ေကာင္းေအာင္လုပ္ရမွာ..ဟုတ္တယ္ေနာ္ ေလးေလး။''

ကြၽန္ေတာ္ခင္ခင္ဦးရဲ႕ အေျပာစကားေတြကို ေခါင္းညိတ္အေျဖမေပးမိေပမယ့္ သူ႔စိတ္ဓာတ္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ စိတ္ထက္သန္မႈကို ေလ်ာ့ပါးမသြားေစခ်င္ဘူး။ သားေလးဇြဲထက္သန္အေပၚထားတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ျဖစ္ေျမာက္ ေအာင္ျမင္ေစခ်င္ပါတယ္။ ခင္ခင္ဦးရဲ႕ စိတ္ထက္သန္မႈက ဇြဲထက္သန္အေပၚ လႊမ္းမိုးအုပ္စည္းထားမွေတာ့ မလႊဲမေသြျဖစ္လာမွာပဲလို႔ ကြၽန္ေတာ္ဖက္က အျပည့္အဝယံုၾကည္ေနမိေတာ့တာပါေလ။

(၂)

ခင္ခင္ဦးနဲ႔သားေလးဇြဲထက္သန္တို႔အေၾကာင္း အေတြးေတြလူးလာစုန္/ဆန္ျဖစ္ေနတာမို႔ သားေလး ဇြဲထက္သန္ေမးလိုက္တဲ့ '' ေမေမ...ကမၻာမီးေလာင္ သားေကာင္ခ်နင္းဆိုတာကို သားတို႔ဆရာမကရွင္းျပတယ္..။ ကမၻာႀကီး သာ မီးေလာင္ခဲ့ရင္ သားကိုေမေမခ်နင္းလိုက္မွာလားဟင္ '' ဆိုတဲ့ စကားသံေလးက ကြၽန္ေတာ့္ႏွလံုးသားမွာ ေဝ့ဝဲေနရာယူေနပါတယ္။ ေက်ာင္းစာမသင္ခဲ့ရတဲ့၊ ပညာမတတ္တဲ့ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ အဝန္းအဝိုင္းထဲက မထြက္ႏိုင္ေသးေပမယ့္ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆ မေခါင္းပါးဘူးလို႔ ကြၽန္ေတာ္ထင္ခဲ့တဲ့ ခင္ခင္ဦးဆိုတဲ့မိန္းခေလးခမ်ာ သူ႔သားေလးရဲ႕ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေမးခြန္းကို မေျဖႏိုင္ေတာ့ဘူးထင္ပါရဲ႕။

x x x x x

အို...မေမွ်ာ္လင့္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္ ကြၽန္ေတာ့္အေတြးေတြ မဆံုးေသးခင္မွာပဲ ခင္ခင္ဦးေျဖသံ ၾကားလိုက္ ရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ တုန္လႈပ္သြားပါတယ္။ ဒါဟာ ခင္ခင္ဦးပဲေလ။ အင္မတန္လွပတဲ့ အေျဖတစ္ခုလို႔ ကြၽန္ေတာ္ နားလည္လိုက္ပါတယ္။ ေသခ်ာပါတယ္..အျပင္မွာ လမင္းႀကီးကလည္းထိန္ထိန္သာလို႔ ၾကယ္ကေလးေတြကလည္း လင္းလက္ေတာက္ပလို႔...။ ခင္ခင္ဦးအေျဖေလးက သူ႔သားေလး ႏွလံုးသား သာမက ကမၻာႀကီးမွာရွိတဲ့ သား၊ သမီးအားလံုးနဲ႔ အေမေတြအားလံုးရဲ႕ ႏွလံုးသားဆီကူးစက္ သြားလိမ့္မယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္တစ္ထစ္က် ယံုၾကည္ေနမိတယ္။ ၾကည့္ပါဦး ခင္ခင္ဦးေျဖသြားတာက......

'' သားရယ္...ကမၻာႀကီးကလည္း မီးေလာင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ မီးေလာင္ခဲ့ရင္လည္း သားေလးကို မီး မခပါဘူး။ ဘာလို႔လဲသိလား...သားေလးကို ေမေမ့ရဲ႕ေအးျမတဲ့ ေရစင္ေတြ ပက္ဖ်န္းထားလို႔ေပါ့သားရယ္ ''

ရဲသွ်မ္း