ေညာင္....
စူးစူးရွရွနာက်င္စြာေအာ္လိုက္တဲ့ ေၾကာင္ငယ္ေလးေအာ္သံေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ထမင္းစား၀ိုင္းေလး ကေန ေျပးထြက္သြား လိုက္တယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆိုတာက ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ဇနီးရယ္ သမီးရယ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ““အကို..ေရ ဟုိမွာ ဟိုမွာ...သြားပါၿပီ အငယ္မလား၊အႀကီးမလားပဲ””
ဇနီးသည္ငိုသံပါႀကီးနဲ႕ လက္ညွိဳးညႊန္ရာျပလိုက္ေတာ့ အိမ္ေနာက္ဖက္ သရက္ပင္ေပၚ ခုန္တက္သြားတဲ့ ေၾကာင္ျဖဴႀကီးရဲ႕ ပါးစပ္ထဲမွာ အိမ္ကေၾကာင္ေလးေကာင္ထဲက အျဖဴအ၀ါ ၾကားေၾကာင္ေလးပဲျဖစ္ပါတယ္။ေၾကာင္ ေလး ၄ေကာင္ေပါက္ထဲကအ၀ါ၂ေကာင္ကအထီးေလးျဖစ္ၿပီးအ၀ါအျဖဴၾကားေလးကေၾကာင္မေလးႏွစ္ေကာင္ မို႕ ေၾကာင္မေလးတစ္ေကာင္ေတာ့ ေၾကာင္ျဖဴႀကီးရဲ႕ ကိုက္ခ်ီသတ္ျဖတ္ျခင္းကိုခံလိုက္ရၿပီထင္ပါရဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္အိမ္ေနာက္ဖက္ကို ၀ုန္းကနဲထြက္ၿပီးတီဗီအင္တာနာတိုင္ေဘးက ၀ါးလံုးနဲ႕ေၾကာင္ျဖဴႀကီးကို လွမ္းထိုးေတာ့ ေၾကာင္ငယ္ေလးကို လႊတ္ခ်ၿပီးတစ္ဖက္ျခံစည္း႐ုိးထဲကို ခုန္ေက်ာ္ထြက္သြားပါေရာ။ လႊတ္ခ်လိုက္ တဲ့ ေၾကာင္ကေလးေျပးေကာက္ေတာ့ လည္ကုတ္မ်ာေသြးေတြစုိ႕ၿပီး အသက္မရွိေတာ့ဘူး။မ်က္လံုးကေလးျပဴး လ်က္ေၾကာက္လန္႕တုန္လႈပ္စြာေသသြားတာပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ““ေတာက္..”” ကၽြန္ေတာ္ျပင္းျပင္းထန္ထန္ပဲေတာက္ေခါက္ျဖစ္လိုက္တယ္။ ဇာတ္တူသားခ်င္းသတ္ျဖတ္ တဲ့ ႀကီးနိုင္ငယ္ညွင္းသတ္ၲေလာကရဲ႕ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ စ႐ိုက္သဘာ၀ေတြကို ကိုယ္ေတြ႕ၾကံဳလိုက္ရတာပါပဲ။တိရစာ္ၦန္ ခ်စ္တတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕အတြက္တကယ့္ကို ေၾကေၾကကြဲကြဲျဖစ္သြားခဲ့ရတာပါပဲ။ ဇနီးသည္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲက ေၾကာင္ေသကေလးကို လက္ေျပာင္းေပြ႕ယူၿပီးေတြေတြႀကီး ၾကည့္ေနပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ၾကည့္မိေတာ့ မ်က္ရည္ျမစ္ႏွစ္စင္းကလူးလူးလိမ့္လိမ့္ဆင္းလို႕ပါ။ ““ျဖစ္ရေလသမီးေလးရယ္ အေမေပါ့သြားတာ ”” အသက္မဲ့ေနတဲ့ ေၾကာင္ကေလးကို ငိုလ်က္စကားေျပာေနတဲ့ ဇနီးကို ပိုရန္ေကာလို႕ကၽြန္္ေတာ္မျမင္မိ ပါဘူး။ ““ေနာက္ေကာင္ေတြ ဂရုစိုက္မွရေတာ့မယ္။ ဒီေကာင္လာလက္စနဲ႕လာေတာ့မွာ။လစ္တာနဲ႕ကိုက္သတ္ မွာပဲ။ေသြးဆာေနတဲ့ေကာင္ဆိုေတာ့ အျမဲတန္းေခ်ာင္းေနေတာ့မွာ”” ကၽြန္ေတာ္သတိေပးစကားကို ဇနီးကေခါင္းၿငိမ့္ျပတယ္။သူ႕ခ်စ္ဇနီးနာမည္ေပးထားတဲ့ ၀တုတ္၊အာလူး၊ အႀကီးမ၊အငယ္မ ေမာင္ႏွမ ၄ေကာင္ထဲက အႀကီးမေလးကမရွိရွာေတာ့ဘူး။အေရာင္အေသြးေရာ၊ အေမြးအမွ်င္ ေရာ၊ မ်က္လံုးလဲ့လဲ့ေလးေရာ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့တဲ့ ေၾကာင္ေသေလးကို ကၽြန္ေတာ္ျမွဳပ္ႏွံဖို႕ဇနီးသည္ဆီကလက္လႊဲယူ လိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕လင္မယားရဲ႕ ေၾကကြဲမႈေတြကို ေၾကာင္ျဖဴႀကီးက တစ္ေနရာရာကေနမ်ားျပန္ၿပီးေခ်ာင္းေန မလား။လူလိုဆိုရင္ေတာ့ဟားတိုက္ေနမလား။ဧကစာခ်ဳိကာတြန္းထဲကလို ေၾကာင္ႏွစ္ေကာင္က““လူေတာင္ေတာင္ေကာင္ေတြပါကြာ””လို႕မ်ား ေၾကာင္စကားေျပာေနမလား။““သင္းေတြ႕မယ္...”” ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲကၾကံဳး၀ါးလိုက္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ (၂) ““အကို...ထထ ဟိုအေကာင္ႀကီးလာေနတယ္ထင္တယ္ ေခါင္မိုးေပၚမွာေျခသံၾကားတယ္”” ကၽြန္ေတာ့္ကိုဇနီးသည္က အသံအုပ္အုပ္နဲ႕ႏွဳိးေတာ့ အာဆင္နယ္နဲ႕ေနာ၀စ္ခ်္ ပရီမီယာလိဂ္ေဘာလံုး ပြဲၾကည့္ၿပီးစ၊အာဆင္နယ္သြင္းဂိုးေတြျပန္ျမင္ၿပီး အိပ္မေပ်ာ္ေသးဘဲမိွန္းေနတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ေတြမေနဘဲ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေခါင္းအံုးေအာက္က ဓာတ္မီးေလးဆြဲၿပီးထထိုင္လိုက္တယ္။နားကိုအားစိုက္စြင့္ေတာ့ ဟုတ္တယ္ ေျခသံေခါင္မိုးေပၚက။ ““ဟိုေကာင္ျဖစ္မယ္ထင္တယ္ ၀င္လာရင္ မီးဖိုဖက္ေမာင္းထည့္ၿပီး တံခါးပိတ္လိုက္ေတာ့။အကိုအျပတ္ႏွိပ္ကြပ္လိုက္မယ္လာ”” ““ဘုန္း”” ဆုိတဲ့အသံလည္းၾကားေရာ ကၽြန္ေတာ္ေရာ၊ဇနီးသည္ေရာ အိပ္ခန္း၀ေရာက္ေနၿပီ။သူဧည့္ခန္း ဆက္တီခံုေလးေတြေပၚမွာ အိပ္ေနတဲ့ေၾကာင္ငယ္ေလး၃ေကာင္ထဲကတစ္ေကာင္ေကာင္ကို အျဖဴေကာင္ ္ႀကီးကိုက္သတ္ဖို႕ ႀကိဳးစားေတာ့မယ္။ ““ေညာင္..ေ၀ါင္...ေ၀ါင္... ဟာေနာက္က်သြားၿပီလား။ပါသြားျပန္ၿပီလား။ကၽြန္ေတာ္ထိတ္ကနဲျဖစ္ၿပီး ဓာတ္မီးလွမ္းထိုးေတာ့ေၾကာင္ ကေလး၃ေကာင္ထဲက ၀တုတ္ဆိုတဲ့ ေၾကာင္ထီးေလးကေၾကာက္လန္႕တၾကားေအာ္လိုက္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ သည္အခ်ိန္မွာပဲ အျဖဴေကာင္ေပၚအနက္ၾကားတစ္ေကာင္က၀ုန္းကနဲ ခုန္အုပ္လိုက္တယ္။ေၾကာင္ကေလးေတြရဲ႕ အေမ နက္ၾကားမရဲ႕သူ႕သမီးေလးအတြက္ လက္စားေခ်တိုက္ပြဲ ပဲျဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ႕။ေၾကာင္ကေလး၃ေကာင္က ေတာ့ အေမႊးေတြေထာင္ထျပီးနံရံေထာင့္စြန္းေလးမွာ ေဆာက္တည္ရာမရျဖစ္ေနတယ္။ ““အကိုလုပ္အံုး နက္ၾကားမကကေလးေတြနို႕ဆြဲလို႕ပိန္ကပ္ေနတာ။ဟုိေကာင္ႀကီးကိုဘယ္လိုလုပ္နိုင္မွာလဲ နက္ၾကားမ ေသေတာ့မွာပဲ”” ေၾကာင္ႏွစ္ေကာင္တိုက္ပြဲကို အေၾကာင္သားေငးၾကည့္မိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္လဲ အခုမွသတိ၀င္လာၿပီး လက္ထဲ ကိုင္ထားတဲ့ ဓာတ္မီးနဲ႕အေယာင္ေယာင္အမွားမွားပစ္ေပါက္မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ပစ္လိုက္တဲ့ ဓာတ္မီးက အိမ္နံရံ ကိုပဲမွန္သြားတာပါ။ ဒါေပမယ့္ အျဖဴေကာင္ေၾကာက္လန္႕တၾကားနဲ႕ မီးဖိုဖက္ေျပးသြားပါေလေရာ။သည္အခါမွာ ေတာ့ ဇနီးသည္က သတိေကာင္းပံုရတယ္။ ဧည့္ခန္းနဲ႕မီးဖိုၾကား တံခါးကိုေျပးပိတ္လိုက္တယ္။ကၽြန္ေတာ္လဲ မီးခလုပ္ေတြလိုက္ဖြင့္ရေတာ့တာေပါ့။ဇနီးသည္က ေၾကာင္ကေလး၃ေကာင္ကိုေျပးေပြ႕ထားတယ္။ ““ေတာ္ေသးတယ္ အိပ္ေပ်ာ္စေလး စိတ္ထဲထင့္ေနလို႕ သတိထားအိပ္ေနတာ။ကဲ...အကို ဟိုအေကာင္ ေတာ့မီးဖိုထဲ၀႐ုန္းသုန္းကားျဖစ္ေနၿပီ။ေျပးေပါက္ရွာမရျဖစ္ၿပီး အုိးခြက္ေတြက်ကြဲကုန္အံုးမယ္။အကို ဘယ္လို လုပ္မလဲ”” တကယ္တန္းက်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး။လက္ေတြ႕မေတြ႕ခင္၊မၾကံဳခင္တုန္းကသာ ဟိုလိုလုပ္မယ္၊ဒီလိုလုပ္မယ္ေျပာတာ။အခုထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ၿပီတဲ့။တုတ္နဲ႕ေျပး႐ိုက္ရမလား။သူလဲသူ႕အသက္ ေသသြားနိုင္တဲ့အႏ္ၲရာယ္ရနံ႕ကိုရေနၿပီ တိုက္ခိုက္ပါၿပီတဲ့ မ်က္ႏွာတို႕လည္ကုတ္တို႕ ကုတ္ျခစ္မိရင္လြယ္မယ္မ ထင္ဘူး။ေခြးကိုေခ်ာင္ပိတ္႐ိုက္ရင္ ကိုက္မွာလို႕ေျပာၾကတယ္။ေၾကာင္ေခ်ာင္ပိတ္႐ိုက္ရင္ ကုတ္မွာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ အေတြးေတြနဲ႕ တြန္႕ဆုတ္ေနမိတယ္။ ““ငါဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး”” ““ေဟာေတာ့ ...အကိုပဲ အရင္ရက္က အျပတ္ႏွိပ္ကြပ္မယ္ဆို”” ဇနီးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေသြးထိုးေပးေနပါၿပီ။ ““ေရာ့ ...အင့္ ဒါနဲ႕႐ိုက္”” ဇနီးသည္ ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲထိုးထည့္လိုက္တာကေတာ့ တံမ်က္စီးတစ္ေခ်ာင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ပလပ္စတစ္ လက္ကိုင္႐ိုးတံမ်က္စီးနဲ႕ ႐ိုက္လို႕ကေတာ့ အျဖဴေကာင္ဘသားေခ်ာက အယားေျပ႐ုံပဲရွိမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ကၽြန္ေတာ္ အဲသည့္လက္နက္ကိုပဲ ကိုင္တြယ္ဖို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ေနာင္မလာရဲေအာင္၊ေၾကာက္လန္႕ေအာင္ေလာက္ပဲ ၄၊၅ခ်က္႐ိုက္ၿပီး မီးဖိုတံခါးကို ဖြင့္ေပးလိုက္ဖို႕လဲစိတ္ကူးမိပါတယ္။ ဒါမွဒီေကာင္ျပတင္းတံခါးကေန ထြက္ေျပးလြတ္ ေျမာက္မွာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကူးကို ကၽြန္ေတာ္အတည္ျပဳၿပီး မီးဖိုတံခါးကို လူတစ္ကိုယ္၀င္စာ ဟ႐ုံဖြင့္ၿပီးမီးဖိုခန္း ထဲ၀င္သြားလိုက္တယ္။လက္ႏွစ္ဖက္ကေတာ့ တံမ်က္စီးကိုေျပာင္းျပန္ဆုပ္ကိုင္လို႕ ...။ ေဟာဗ်ာ ငတိကေၾကာက္လန္႕တၾကားနဲ႕ ေရခ်ဳိးခန္းအကာအေပၚပိုင္း ဆႏြင္းမကြင္းကြက္႐ိုက္ကာထား တဲ့ သစ္သားႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားညွပ္ေနရွၿပီ ေခါင္းကေရခ်ဳိးခန္းဖက္၊ ကိုယ္လံုးကမီးဖိုဖက္ လႈပ္လို႕ ႐ုန္းလို႕ကိုမရေအာင္ က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲက်ေနၿပီ။ေျပး႐ိုက္စရာမလိုဘူး။ပိတ္႐ိုက္စရာမလိုေတာ့ဘူး အပိုင္႐ုိက္ကြက္။ ကၽြန္ေတာ္အျဖဴေကာင္ရဲ႕ မ်က္လံုးကို တစူးတစိုက္ၾကည့္မိေတာ ့သြားၿပီလြန္ခဲ့တဲ့၂ရက္ကေၾကာင္ကေလး ကို ကိုက္သတ္သြားတုန္းကေတြ႕ရတဲ့ မ်က္လံုးမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ေသြးဆာေနတဲ့မ်က္လံုးကခုေတာ့ျပဳးေၾကာင္ ေၾကာက္လန္႕ ေသြးပ်က္ေနၿပီ။လုပ္သမွ်ခံရေတာ့မယ္ ျပဳသမွ်နုရေတာ့မယ္ သနားပါဗ်ာဆိုတဲ့ မ်က္လံုးမ်ိဳးလို႕ ေတာင္ သတ္မွတ္ရမယ္ထင္ရဲ႕။ဆိုင္လားမဆိုင္လားေတာ့မသိဘူး အိုစမာဘင္လာဒင္၊ကဒါဖီ၊ဆဒမ္ဟူစိန္တို႕ ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္က ေတြ႕ရတဲ့မ်က္လံုးမ်ိဳးနဲ႕ကို ဒီေကာင္တူေနၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္မီးဖိုျပတင္းတံခါးကို ဖြင့္လိုက္တယ္။ေနာက္ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္ၿပီး ေျပာင္းျပန္ကိုင္ထားတဲ့တံမ်က္စီး ကို အတည့္ကိုင္ၿပီး အားထည့္႐ိုက္လိုက္တယ္။ကြဲျပဲေသြးထြက္ မ႐ႈမလွျဖစ္သြားမွာကိုကၽြန္ေတာ္မၾကည့္ရက္၊မ လုပ္ရက္တဲ့ စိတ္ကအလိုအေလ်ာက္ေပၚလာတာလား။ကၽြန္ေတာ္ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေ၀ခြဲရခက္သြားပါတယ္။ တံမ်က္စီးအေမႊးနဲ႕ ၅ခ်က္ေလာက္႐ိုက္ေတာ့ သူ႕႐ုန္းကန္အားေၾကာင့္လား၊ပ်ဥ္ခ်ပ္ကေဆြးလို႕လားမသိ ပါ။ပ်ဥ္တစ္ခ်ပ္ က်ိဳးသြားၿပီ ဒီေကာင္လဲ မီးဖိုဖက္လန္က် သြားတယ္။ ေၾကာက္လန္႕ တၾကား ဟိုေျပး သန္ေျပးကေန ကၽြန္ေတာ္ဖြင့္ေပးထားတဲ့ ျပတင္းေပါက္ကေန လႊားကနဲ ခုန္ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။သူလြတ္ေျမာက္သြားၿပီ လား။ ဒါေပမယ့္ ဗြမ္းဆိုတဲ့ အသံႀကီးကို က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ႀကီးကို ၾကားလိုက္ရ ပါေတာ့ တယ္။ ေသခ်ာၿပီ .. ဒီေကာင္လိုတာထက္အားထည့္ခုန္လိုက္တယ္ ထင္ပါရဲ႕။ေရတြင္းေဟာင္း ႀကီးထဲ တိုက္႐ိုက္ျပဳတ္က်သြားတာ။ေရတြင္းေဟာင္းထဲမွာ ေရေတြရွိတယ္။အမိႈက္ေတြရွိတယ္။ေရတြင္းနံရံမွာေရညိွေတြရွိတယ္။ ““ဒီေကာင္ႀကီး ေရထဲကေနျပန္တက္လာမွာလားဟင္...ေနာက္ရက္ေတြ အညိွဳးတႀကီးနဲ႕ျပန္လာေနမွ””
ဇနီးသည္က စိုးရိမ္စိတ္နဲ႕လား၊အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနတာလား၊ မီးဖိုထဲက တိုက္ပြဲအသံေၾကာင့္လား၊သူ႕ အသံက ပံုမွန္ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးသည္လက္ထဲက ေၾကာင္ကေလး၃ေကာင္ကို အသာပဲယူၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚ ခ်ေပးလိုက္တယ္။
““လာ...အိပ္ၾကစို႕။အခုအခ်ိန္ကစၿပီး စိတ္ခ်လက္ခ် အိပ္လို႕ရၿပီ။မင္းနားလည္ထား ေၾကာင္ၾကာၾကာ ေရမငုတ္တတ္ဘူး။ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ေရမကူးတတ္ဘူး””
စူးစူးရွရွနာက်င္စြာေအာ္လိုက္တဲ့ ေၾကာင္ငယ္ေလးေအာ္သံေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ထမင္းစား၀ိုင္းေလး ကေန ေျပးထြက္သြား လိုက္တယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆိုတာက ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ဇနီးရယ္ သမီးရယ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ““အကို..ေရ ဟုိမွာ ဟိုမွာ...သြားပါၿပီ အငယ္မလား၊အႀကီးမလားပဲ””
ဇနီးသည္ငိုသံပါႀကီးနဲ႕ လက္ညွိဳးညႊန္ရာျပလိုက္ေတာ့ အိမ္ေနာက္ဖက္ သရက္ပင္ေပၚ ခုန္တက္သြားတဲ့ ေၾကာင္ျဖဴႀကီးရဲ႕ ပါးစပ္ထဲမွာ အိမ္ကေၾကာင္ေလးေကာင္ထဲက အျဖဴအ၀ါ ၾကားေၾကာင္ေလးပဲျဖစ္ပါတယ္။ေၾကာင္ ေလး ၄ေကာင္ေပါက္ထဲကအ၀ါ၂ေကာင္ကအထီးေလးျဖစ္ၿပီးအ၀ါအျဖဴၾကားေလးကေၾကာင္မေလးႏွစ္ေကာင္ မို႕ ေၾကာင္မေလးတစ္ေကာင္ေတာ့ ေၾကာင္ျဖဴႀကီးရဲ႕ ကိုက္ခ်ီသတ္ျဖတ္ျခင္းကိုခံလိုက္ရၿပီထင္ပါရဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္အိမ္ေနာက္ဖက္ကို ၀ုန္းကနဲထြက္ၿပီးတီဗီအင္တာနာတိုင္ေဘးက ၀ါးလံုးနဲ႕ေၾကာင္ျဖဴႀကီးကို လွမ္းထိုးေတာ့ ေၾကာင္ငယ္ေလးကို လႊတ္ခ်ၿပီးတစ္ဖက္ျခံစည္း႐ုိးထဲကို ခုန္ေက်ာ္ထြက္သြားပါေရာ။ လႊတ္ခ်လိုက္ တဲ့ ေၾကာင္ကေလးေျပးေကာက္ေတာ့ လည္ကုတ္မ်ာေသြးေတြစုိ႕ၿပီး အသက္မရွိေတာ့ဘူး။မ်က္လံုးကေလးျပဴး လ်က္ေၾကာက္လန္႕တုန္လႈပ္စြာေသသြားတာပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ““ေတာက္..”” ကၽြန္ေတာ္ျပင္းျပင္းထန္ထန္ပဲေတာက္ေခါက္ျဖစ္လိုက္တယ္။ ဇာတ္တူသားခ်င္းသတ္ျဖတ္ တဲ့ ႀကီးနိုင္ငယ္ညွင္းသတ္ၲေလာကရဲ႕ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ စ႐ိုက္သဘာ၀ေတြကို ကိုယ္ေတြ႕ၾကံဳလိုက္ရတာပါပဲ။တိရစာ္ၦန္ ခ်စ္တတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕အတြက္တကယ့္ကို ေၾကေၾကကြဲကြဲျဖစ္သြားခဲ့ရတာပါပဲ။ ဇနီးသည္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲက ေၾကာင္ေသကေလးကို လက္ေျပာင္းေပြ႕ယူၿပီးေတြေတြႀကီး ၾကည့္ေနပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ၾကည့္မိေတာ့ မ်က္ရည္ျမစ္ႏွစ္စင္းကလူးလူးလိမ့္လိမ့္ဆင္းလို႕ပါ။ ““ျဖစ္ရေလသမီးေလးရယ္ အေမေပါ့သြားတာ ”” အသက္မဲ့ေနတဲ့ ေၾကာင္ကေလးကို ငိုလ်က္စကားေျပာေနတဲ့ ဇနီးကို ပိုရန္ေကာလို႕ကၽြန္္ေတာ္မျမင္မိ ပါဘူး။ ““ေနာက္ေကာင္ေတြ ဂရုစိုက္မွရေတာ့မယ္။ ဒီေကာင္လာလက္စနဲ႕လာေတာ့မွာ။လစ္တာနဲ႕ကိုက္သတ္ မွာပဲ။ေသြးဆာေနတဲ့ေကာင္ဆိုေတာ့ အျမဲတန္းေခ်ာင္းေနေတာ့မွာ”” ကၽြန္ေတာ္သတိေပးစကားကို ဇနီးကေခါင္းၿငိမ့္ျပတယ္။သူ႕ခ်စ္ဇနီးနာမည္ေပးထားတဲ့ ၀တုတ္၊အာလူး၊ အႀကီးမ၊အငယ္မ ေမာင္ႏွမ ၄ေကာင္ထဲက အႀကီးမေလးကမရွိရွာေတာ့ဘူး။အေရာင္အေသြးေရာ၊ အေမြးအမွ်င္ ေရာ၊ မ်က္လံုးလဲ့လဲ့ေလးေရာ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့တဲ့ ေၾကာင္ေသေလးကို ကၽြန္ေတာ္ျမွဳပ္ႏွံဖို႕ဇနီးသည္ဆီကလက္လႊဲယူ လိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕လင္မယားရဲ႕ ေၾကကြဲမႈေတြကို ေၾကာင္ျဖဴႀကီးက တစ္ေနရာရာကေနမ်ားျပန္ၿပီးေခ်ာင္းေန မလား။လူလိုဆိုရင္ေတာ့ဟားတိုက္ေနမလား။ဧကစာခ်ဳိကာတြန္းထဲကလို ေၾကာင္ႏွစ္ေကာင္က““လူေတာင္ေတာင္ေကာင္ေတြပါကြာ””လို႕မ်ား ေၾကာင္စကားေျပာေနမလား။““သင္းေတြ႕မယ္...”” ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲကၾကံဳး၀ါးလိုက္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ (၂) ““အကို...ထထ ဟိုအေကာင္ႀကီးလာေနတယ္ထင္တယ္ ေခါင္မိုးေပၚမွာေျခသံၾကားတယ္”” ကၽြန္ေတာ့္ကိုဇနီးသည္က အသံအုပ္အုပ္နဲ႕ႏွဳိးေတာ့ အာဆင္နယ္နဲ႕ေနာ၀စ္ခ်္ ပရီမီယာလိဂ္ေဘာလံုး ပြဲၾကည့္ၿပီးစ၊အာဆင္နယ္သြင္းဂိုးေတြျပန္ျမင္ၿပီး အိပ္မေပ်ာ္ေသးဘဲမိွန္းေနတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ေတြမေနဘဲ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေခါင္းအံုးေအာက္က ဓာတ္မီးေလးဆြဲၿပီးထထိုင္လိုက္တယ္။နားကိုအားစိုက္စြင့္ေတာ့ ဟုတ္တယ္ ေျခသံေခါင္မိုးေပၚက။ ““ဟိုေကာင္ျဖစ္မယ္ထင္တယ္ ၀င္လာရင္ မီးဖိုဖက္ေမာင္းထည့္ၿပီး တံခါးပိတ္လိုက္ေတာ့။အကိုအျပတ္ႏွိပ္ကြပ္လိုက္မယ္လာ”” ““ဘုန္း”” ဆုိတဲ့အသံလည္းၾကားေရာ ကၽြန္ေတာ္ေရာ၊ဇနီးသည္ေရာ အိပ္ခန္း၀ေရာက္ေနၿပီ။သူဧည့္ခန္း ဆက္တီခံုေလးေတြေပၚမွာ အိပ္ေနတဲ့ေၾကာင္ငယ္ေလး၃ေကာင္ထဲကတစ္ေကာင္ေကာင္ကို အျဖဴေကာင္ ္ႀကီးကိုက္သတ္ဖို႕ ႀကိဳးစားေတာ့မယ္။ ““ေညာင္..ေ၀ါင္...ေ၀ါင္... ဟာေနာက္က်သြားၿပီလား။ပါသြားျပန္ၿပီလား။ကၽြန္ေတာ္ထိတ္ကနဲျဖစ္ၿပီး ဓာတ္မီးလွမ္းထိုးေတာ့ေၾကာင္ ကေလး၃ေကာင္ထဲက ၀တုတ္ဆိုတဲ့ ေၾကာင္ထီးေလးကေၾကာက္လန္႕တၾကားေအာ္လိုက္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ သည္အခ်ိန္မွာပဲ အျဖဴေကာင္ေပၚအနက္ၾကားတစ္ေကာင္က၀ုန္းကနဲ ခုန္အုပ္လိုက္တယ္။ေၾကာင္ကေလးေတြရဲ႕ အေမ နက္ၾကားမရဲ႕သူ႕သမီးေလးအတြက္ လက္စားေခ်တိုက္ပြဲ ပဲျဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ႕။ေၾကာင္ကေလး၃ေကာင္က ေတာ့ အေမႊးေတြေထာင္ထျပီးနံရံေထာင့္စြန္းေလးမွာ ေဆာက္တည္ရာမရျဖစ္ေနတယ္။ ““အကိုလုပ္အံုး နက္ၾကားမကကေလးေတြနို႕ဆြဲလို႕ပိန္ကပ္ေနတာ။ဟုိေကာင္ႀကီးကိုဘယ္လိုလုပ္နိုင္မွာလဲ နက္ၾကားမ ေသေတာ့မွာပဲ”” ေၾကာင္ႏွစ္ေကာင္တိုက္ပြဲကို အေၾကာင္သားေငးၾကည့္မိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္လဲ အခုမွသတိ၀င္လာၿပီး လက္ထဲ ကိုင္ထားတဲ့ ဓာတ္မီးနဲ႕အေယာင္ေယာင္အမွားမွားပစ္ေပါက္မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ပစ္လိုက္တဲ့ ဓာတ္မီးက အိမ္နံရံ ကိုပဲမွန္သြားတာပါ။ ဒါေပမယ့္ အျဖဴေကာင္ေၾကာက္လန္႕တၾကားနဲ႕ မီးဖိုဖက္ေျပးသြားပါေလေရာ။သည္အခါမွာ ေတာ့ ဇနီးသည္က သတိေကာင္းပံုရတယ္။ ဧည့္ခန္းနဲ႕မီးဖိုၾကား တံခါးကိုေျပးပိတ္လိုက္တယ္။ကၽြန္ေတာ္လဲ မီးခလုပ္ေတြလိုက္ဖြင့္ရေတာ့တာေပါ့။ဇနီးသည္က ေၾကာင္ကေလး၃ေကာင္ကိုေျပးေပြ႕ထားတယ္။ ““ေတာ္ေသးတယ္ အိပ္ေပ်ာ္စေလး စိတ္ထဲထင့္ေနလို႕ သတိထားအိပ္ေနတာ။ကဲ...အကို ဟိုအေကာင္ ေတာ့မီးဖိုထဲ၀႐ုန္းသုန္းကားျဖစ္ေနၿပီ။ေျပးေပါက္ရွာမရျဖစ္ၿပီး အုိးခြက္ေတြက်ကြဲကုန္အံုးမယ္။အကို ဘယ္လို လုပ္မလဲ”” တကယ္တန္းက်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး။လက္ေတြ႕မေတြ႕ခင္၊မၾကံဳခင္တုန္းကသာ ဟိုလိုလုပ္မယ္၊ဒီလိုလုပ္မယ္ေျပာတာ။အခုထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ၿပီတဲ့။တုတ္နဲ႕ေျပး႐ိုက္ရမလား။သူလဲသူ႕အသက္ ေသသြားနိုင္တဲ့အႏ္ၲရာယ္ရနံ႕ကိုရေနၿပီ တိုက္ခိုက္ပါၿပီတဲ့ မ်က္ႏွာတို႕လည္ကုတ္တို႕ ကုတ္ျခစ္မိရင္လြယ္မယ္မ ထင္ဘူး။ေခြးကိုေခ်ာင္ပိတ္႐ိုက္ရင္ ကိုက္မွာလို႕ေျပာၾကတယ္။ေၾကာင္ေခ်ာင္ပိတ္႐ိုက္ရင္ ကုတ္မွာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ အေတြးေတြနဲ႕ တြန္႕ဆုတ္ေနမိတယ္။ ““ငါဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး”” ““ေဟာေတာ့ ...အကိုပဲ အရင္ရက္က အျပတ္ႏွိပ္ကြပ္မယ္ဆို”” ဇနီးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေသြးထိုးေပးေနပါၿပီ။ ““ေရာ့ ...အင့္ ဒါနဲ႕႐ိုက္”” ဇနီးသည္ ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲထိုးထည့္လိုက္တာကေတာ့ တံမ်က္စီးတစ္ေခ်ာင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ပလပ္စတစ္ လက္ကိုင္႐ိုးတံမ်က္စီးနဲ႕ ႐ိုက္လို႕ကေတာ့ အျဖဴေကာင္ဘသားေခ်ာက အယားေျပ႐ုံပဲရွိမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ကၽြန္ေတာ္ အဲသည့္လက္နက္ကိုပဲ ကိုင္တြယ္ဖို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ေနာင္မလာရဲေအာင္၊ေၾကာက္လန္႕ေအာင္ေလာက္ပဲ ၄၊၅ခ်က္႐ိုက္ၿပီး မီးဖိုတံခါးကို ဖြင့္ေပးလိုက္ဖို႕လဲစိတ္ကူးမိပါတယ္။ ဒါမွဒီေကာင္ျပတင္းတံခါးကေန ထြက္ေျပးလြတ္ ေျမာက္မွာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကူးကို ကၽြန္ေတာ္အတည္ျပဳၿပီး မီးဖိုတံခါးကို လူတစ္ကိုယ္၀င္စာ ဟ႐ုံဖြင့္ၿပီးမီးဖိုခန္း ထဲ၀င္သြားလိုက္တယ္။လက္ႏွစ္ဖက္ကေတာ့ တံမ်က္စီးကိုေျပာင္းျပန္ဆုပ္ကိုင္လို႕ ...။ ေဟာဗ်ာ ငတိကေၾကာက္လန္႕တၾကားနဲ႕ ေရခ်ဳိးခန္းအကာအေပၚပိုင္း ဆႏြင္းမကြင္းကြက္႐ိုက္ကာထား တဲ့ သစ္သားႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားညွပ္ေနရွၿပီ ေခါင္းကေရခ်ဳိးခန္းဖက္၊ ကိုယ္လံုးကမီးဖိုဖက္ လႈပ္လို႕ ႐ုန္းလို႕ကိုမရေအာင္ က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲက်ေနၿပီ။ေျပး႐ိုက္စရာမလိုဘူး။ပိတ္႐ိုက္စရာမလိုေတာ့ဘူး အပိုင္႐ုိက္ကြက္။ ကၽြန္ေတာ္အျဖဴေကာင္ရဲ႕ မ်က္လံုးကို တစူးတစိုက္ၾကည့္မိေတာ ့သြားၿပီလြန္ခဲ့တဲ့၂ရက္ကေၾကာင္ကေလး ကို ကိုက္သတ္သြားတုန္းကေတြ႕ရတဲ့ မ်က္လံုးမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ေသြးဆာေနတဲ့မ်က္လံုးကခုေတာ့ျပဳးေၾကာင္ ေၾကာက္လန္႕ ေသြးပ်က္ေနၿပီ။လုပ္သမွ်ခံရေတာ့မယ္ ျပဳသမွ်နုရေတာ့မယ္ သနားပါဗ်ာဆိုတဲ့ မ်က္လံုးမ်ိဳးလို႕ ေတာင္ သတ္မွတ္ရမယ္ထင္ရဲ႕။ဆိုင္လားမဆိုင္လားေတာ့မသိဘူး အိုစမာဘင္လာဒင္၊ကဒါဖီ၊ဆဒမ္ဟူစိန္တို႕ ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္က ေတြ႕ရတဲ့မ်က္လံုးမ်ိဳးနဲ႕ကို ဒီေကာင္တူေနၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္မီးဖိုျပတင္းတံခါးကို ဖြင့္လိုက္တယ္။ေနာက္ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္ၿပီး ေျပာင္းျပန္ကိုင္ထားတဲ့တံမ်က္စီး ကို အတည့္ကိုင္ၿပီး အားထည့္႐ိုက္လိုက္တယ္။ကြဲျပဲေသြးထြက္ မ႐ႈမလွျဖစ္သြားမွာကိုကၽြန္ေတာ္မၾကည့္ရက္၊မ လုပ္ရက္တဲ့ စိတ္ကအလိုအေလ်ာက္ေပၚလာတာလား။ကၽြန္ေတာ္ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေ၀ခြဲရခက္သြားပါတယ္။ တံမ်က္စီးအေမႊးနဲ႕ ၅ခ်က္ေလာက္႐ိုက္ေတာ့ သူ႕႐ုန္းကန္အားေၾကာင့္လား၊ပ်ဥ္ခ်ပ္ကေဆြးလို႕လားမသိ ပါ။ပ်ဥ္တစ္ခ်ပ္ က်ိဳးသြားၿပီ ဒီေကာင္လဲ မီးဖိုဖက္လန္က် သြားတယ္။ ေၾကာက္လန္႕ တၾကား ဟိုေျပး သန္ေျပးကေန ကၽြန္ေတာ္ဖြင့္ေပးထားတဲ့ ျပတင္းေပါက္ကေန လႊားကနဲ ခုန္ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။သူလြတ္ေျမာက္သြားၿပီ လား။ ဒါေပမယ့္ ဗြမ္းဆိုတဲ့ အသံႀကီးကို က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ႀကီးကို ၾကားလိုက္ရ ပါေတာ့ တယ္။ ေသခ်ာၿပီ .. ဒီေကာင္လိုတာထက္အားထည့္ခုန္လိုက္တယ္ ထင္ပါရဲ႕။ေရတြင္းေဟာင္း ႀကီးထဲ တိုက္႐ိုက္ျပဳတ္က်သြားတာ။ေရတြင္းေဟာင္းထဲမွာ ေရေတြရွိတယ္။အမိႈက္ေတြရွိတယ္။ေရတြင္းနံရံမွာေရညိွေတြရွိတယ္။ ““ဒီေကာင္ႀကီး ေရထဲကေနျပန္တက္လာမွာလားဟင္...ေနာက္ရက္ေတြ အညိွဳးတႀကီးနဲ႕ျပန္လာေနမွ””
ဇနီးသည္က စိုးရိမ္စိတ္နဲ႕လား၊အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနတာလား၊ မီးဖိုထဲက တိုက္ပြဲအသံေၾကာင့္လား၊သူ႕ အသံက ပံုမွန္ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးသည္လက္ထဲက ေၾကာင္ကေလး၃ေကာင္ကို အသာပဲယူၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚ ခ်ေပးလိုက္တယ္။
““လာ...အိပ္ၾကစို႕။အခုအခ်ိန္ကစၿပီး စိတ္ခ်လက္ခ် အိပ္လို႕ရၿပီ။မင္းနားလည္ထား ေၾကာင္ၾကာၾကာ ေရမငုတ္တတ္ဘူး။ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ေရမကူးတတ္ဘူး””
xxxxxxxxxxxxxx
No comments:
Post a Comment